İhanet etmek nedir, nasıl bir duygu oluşturur benliğinde insanın onu anlayabildim bugün bir vesile ile. Nedense bu tarz olayları hep akşamları eve geliş yolunda yaşıyor ve siz sevgili okura aktarıyorum. Gereksiz bir detay olsa da söylemeden geçemedim.Evi aradım. Ekmek al gelirken dedi sevgili kız kardeşim. Konuşma esnasında fırının yanından geçiyordum. Hemen girip aldım ekmeği ve yoluma devam ettim. Eve doğru yaklaştıkça içimde bir sıkıntı belirmeye başlamıştı. Çünkü evimin altında her zaman alışveriş yaptığım Burak Market ve onun sahibi Muhammer Abi vardı. Market dediğime bakmayın, mahalle bakkalı bildiğin. Neden market olarak adlandırmış bilemedim. Halbuki bakkal olmak bana göre bir ayrıcalıktır. Çünkü günün birinde bir Erdal Bakkal olma gibi bir şansınız var. Hatta Burak Market'in Erdal Bakkaldan iki eksiği var. Döner ve çay. Ama kapısında filede top var, beni her zaman cezbeden bir durumdur. Çünkü o toplar çocukluktur, mahalle maçlarıdır. O top seninse en yeteneksiz sen olsan dahi maçtaki yerin garantidir. Sana sert davranamaz, kızamaz ve küfür edemez hiçbir birey. Çünkü top yoksa maçta yoktur. Top seninse sahanın efendisi sensin ötesi yok.
Muhammer abi ile iletişimim hep çok iyi olmuştur. Yeri geldiğinde para üstünü almamışlığım, yeri geldiğinde deftere yazdırmışlığım vardır. Samimiyetimiz bunun da ötesindeydi ve ben ekmeği fırından almıştım. Kalbim sıkışmıştı ve ter boşanmaya başladı şakaklarımdan aşağıya doğru.. Nasıl geçecektim marketin önünden, elimde çuval gibi bir poşetle.. Fırıncı da aramızı bozmak istercesine Muhammer abinin gözüne sokmak için ekmeği poşete değil çuvala koymuştu adeta. Belki dükkanda değildir, kardeşi oradadır diye içimden geçirdim, iyimserlik timsaliydim, polyannaydım. Ama gerçekçi değildim ne yazık ki. Çünkü o hep oradadır. Çoğu zaman dükkanın kapısındadır üstüne üstlük. Hadi orada olmasa içeride öyle bir konumda oturur ki sokağın tamamına hakim neredeyse.. Kaçacak hiç bir yerim yoktu bunun farkına varmıştım artık.
Ona, fırının ekmeğinin daha iyi olduğunu nasıl söylerdim. Daha kaliteli ve lezzetli olması da cabası. Sen daha iyilerine layıksın deyip ona fırınla alışveriş yapmak istediğimi, sorun sende değil bende demek istediğimi söylemek bu kadar zor muydu? Fırında pişirilen ekmek daha steril ortamda saklanıyor, artık seni istemiyorum. Uzun yıllardır beraberiz ama artık ben yapamıyorum, bunaldımdı dilimin ucunda ki sözcükler. Hataydı ilişkimiz, ayrı dünyaların insanlarıyız devamıydı acı dolu sözlerimin. Gözlerimin içine bak ve tekrar et demesinden korkuyordum. Nasıl söylerdim tüm bunları. Halbuki söyleyenler ne kadar da kolay söylüyor karşısındaki insana.
Bakkalın önüne geldim yavaş adımlarımla.. Boşuna aklımdan geçirdiğim onca şeyi düşünerek bir tebessümü kondurdum yüzüme. Az geride duraksayarak ekmeği bilgisayar çantama koydum, ilerledim ve marketin önüne geldim, selamımı çaktım ve eve çıktım. O kadar düşünmeye gerek yok her şeyin çözümü var. Ama ihanet ettiğim gerçeği değişmeyecek bu itirafımla.
